Przejdź do głównej zawartości

Puncak Jaya

Papua Zachodnia zajmuje zachodnią część Nowej Gwinei. Ta wyspa znajduje się bezpośrednio na południe od równika i jest drugą co do wielkości wyspą na świecie, po Grenlandii. Zachodnia Papua zapewnia szeroki wachlarz tropikalnych gatunków starego świata. Wynika to z mostu lądowego łączącego Australię i Nową Gwineę podczas ostatniej epoki lodowcowej. Klimat Papui Zachodniej jest przede wszystkim funkcją topografii. Nisko położone północne i południowe strony wyspy porośnięte są wspaniałymi tropikalnymi dżunglami, podczas gdy w pasmach górskich panują warunki umiarkowane. Góry biegną ze wschodu na zachód i wznoszą się na wysokość 4884 m przy Piramidzie Carstensza.


Politycznie Papua Zachodnia jest najbardziej wysuniętą na wschód prowincją Indonezji. Obszar ten został początkowo zajęty przez Holendrów w połowie XIX wieku jako część ich imperium Spice Island, ale do 1940 roku nadal nie badali głębiej lądu niż równiny przybrzeżne. Holendrzy chcieli przygotować Irian Jaya do samorządu do 1970 r., ale od końca lat 50. Indonezja wywierała presję na aneksję tego obszaru i z pomocą ONZ udało się to osiągnąć w 1963 r. Proces ten nie został powszechnie zaakceptowany przez rdzennych Papuasów i niezadowolenie nadal panuje na niektórych obszarach. W 1961 r. Harvard Peabody Museum sponsorowało dużą wyprawę do Wielkiej Doliny A, aby udokumentować kulturę epoki kamienia Daniego (patrz „Pod ścianą gór” Petera Matthiessena). Wamena, miejsce lądowiska w dolinie, rozrosło się do małego miasteczka, ale generalnie jedyną dużą zmianą od tego czasu jest zakończenie walk plemiennych i kanibalizmu. Prowincja została przemianowana na Irian Jaya, „Zwycięski Irian” w 1973 roku. Od tego czasu ruch tubylczy określił się jako Zachodni Papuaski. Poza Wielką Doliną rzeki Baliem w mniejszych dolinach żyje wiele innych grup. Zachód skontaktował się z tymi ludźmi dopiero w latach 60. i 70., kiedy misjonarze zaczęli penetrować te regiony. Na wyżynach na wschód od rzeki Baliem ludy Yali, Mek i Kim-Yal stanowią kilka innych dużych grup plemiennych.

Moja wyprawa zaczyna sie 22.11.2022 o gosziniw 2.30 kiedy to wsiadam na taxowke ktora wiezie mnie na przstanek autobusowy Lini Neobus Sanok Warsyawa Lotnisko Chopina. 

Z Warszawy liniami lotniczymi Emirates Skywards do Dubaju i dalej do Dżakarty




 


Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Peak Lenin

 

Aconcagua

HISTORIA Aconcagua, Cerro Aconcagua o wysokości 6960,8 m n.p.m (w języku keczua: Acconcahuac – Kamienny Strażnik) – najwyższy szczyt Andów, Ameryki Południowej oraz całej Ameryki. Najwcześniejsze historyczne wymianki z Aconcagua pochodza z odkryć XV-wiecznych szczątków Inków znalezionych na wysokośći 5300 m/17 400 stóp, choć uważa się, że Inkowie wspięli się znacznie wyżej. Na góre w 1887 roku wspiął się szwajcarski przewodnik Matthias Zurbriggen długie skarpy piargi po północno-zachodniej stronie Aconcagua sama po tym, jak jego towarzysze zawrócili z chorobą wysokościową i został uznany za pierwszego który zdobyl szczyt. Zurbriggen był już sławny w Szwajcarii i Nowej Zelandii, gdzie zrobił liczne pierwsze wejścia oraz drugie wejście Aoraki Mount Cook, najwyższa góra Nowej Zelandii. W 1934 pierwsza polska wyprawa andyjska (Stefan Daszyński, Konstanty Narkiewicz-Jodko, Stefan Osiecki, Wiktor Ostrowski) wytyczyła nową drogę od strony wschodniej przez lodowiec, nazwany później Lodow